නෙත් යුග වටකර කඳුළැලි
බිමට වැටෙන්නට තැනුවත්
ඒ කඳුළැලි සිරකරගෙන
සිනහ නඟන්නම්
කඳුළු බිංදු මා නෙතු මත
වියලී යාදෙන්
සිනහ සලන ඔබ නෙතු යුග
ඔහු හා දඟ කරනා යුරු
අසරණ වූ මා දෙනෙතට
හමු නොම වීයන්
මගේ මතක අතීතයට
එක් වූවාදෙන්
ඈතක දුර අතීතයේ
සිනහ දුන්න ඔය දෙනෙතට
කඳුළක් යළි එක් නොවන්න
පෙරුම් පුරන්නම්
ඒ සුන්දර යටගියාව
මැකී ගියාදෙන්
2010.06.29(අඟ) ගෙදර යන ගමන්...